குடைக்குள் மழை

சரியாக நாம் அலுவலகத்தில் இருந்து வீடு கிளம்புகையில்
மண் நனைக்க தொடங்குகிறது மழை...
"வழக்கம் போல் நீ குடையை மறந்திருப்பாய்!!
என்னுடனேயே வந்துவிடு" என்று அழைக்கிறாய் நீ...
"ஆம் மறந்துவிட்டேன்!!" என்று அசட்டு சிரிப்புடன்
உன் குடையை பகிர்ந்துக் கொள்கிறேன் நான்...
தெரிந்தும் தெரியாமலும் உரசிக் கொண்டு
சகதியில் வழுக்காமல் இருக்க கையை பற்றிக் கொண்டு
வழுக்கும் இடம் தாண்டிய பிறகும்
விடாமல் கையை கோர்த்துக் கொண்டு
குடையை தாண்டியும் நனைக்கப் பார்க்கும்
மழைத்துளியை ரசித்துக் கொண்டே
வீடு வந்து சேர்கிறோம் நாம்...
"இப்படி பயணம் அமையும் என்றால்
தினமும் பெய்யட்டுமே மழை" என்று
சுயநலம் கலந்த பொது நலத்துடன்
வரம் கேட்கிறேன் நான்...
சபித்துக் கொண்டு இருக்கிறது என்னை
இன்று காலையில் தான் ஞாபகமாய் 
என் பைக்குள் எடுத்து வைத்த 
என் குடை....