தண்டணை

1,2,3,4,5...
ஐந்து இரயில்கள் கடந்த பின்
ஆறாவது இரயிலில் வந்து இறங்குகிறாய் நீ...
உன் வியர்வையால் கைக்குட்டைக்கு மோட்சம் அளித்தவாறே
"சாரிடா!!! லேட்டாயிடுச்சு" என்றாய்...
"மன்னிப்பு எல்லாம் கிடையாது கண்டிப்பாக தண்டனைதான்
ஒவ்வொரு இரயிலுக்கும் ஒரு முத்தம்
மொத்தம் ஐந்து" என கன்னத்தைக் காட்டுகிறேன் நான்...
"சீ!!! பொறுக்கி!!ஐந்து எல்லாம் கிடையாது
ஒன்றே ஒன்று தான்" என்று
உன் உதட்டுச் சாயத்தால் என் கன்னத்தில்
திருஷ்டிப் பொட்டு வைத்துச் செல்கிறாய் நீ...
"உயிரைக் கொடுத்து காதலிப்பது நான்
முத்தம் மட்டும் கன்னத்திற்கா??" என்று கோபித்துக்கொண்டு
வேலை நிறுத்தம் செய்யத் தொடங்குகிற்து
என் இதயம்... !!!