நண்பன் சகோதரியின் திருமணத்தில் கலந்துகொள்ள
மடிவாலா பேருந்து நிலையத்தில் இறங்கி நடக்கிறேன் நான்..
நடைபழகும் குழந்தை பிடிப்பு ஏதும் இல்லாமல் தடுக்கி விழுவது போல
நீ என் வாழ்வில் இன்று இல்லாத பிடியின்மையால்
உன் நினைவலைகளில் தடுக்கி விழுந்து தொலைகிறேன்...
இதோ இதே சாலையில் தான் கால நேரம் பார்க்காமல்
என் கால்கள் உன்னுடன் பயணித்தது..
இதோ இதே ஆஞ்சநேயர் தான் பிரமச்சரியம் மறந்து
நீ என்னுடன் பேசுவதை பொறாமையுடன் பார்த்தது...
இதோ இந்த உணவகத்தில் தான் உனக்கு பிடித்த காபியை
கடைசி சொட்டு வரை ருசி பார்த்து நீ பெருமூச்செறிந்தது...
கடந்து செல்லும் பேருந்தின் பேரொலியில்
கனவுலகத்தில் இருந்து நிஜவுலகம் திரும்புகிறேன் நான்...
அன்று நான் விடை பெறும் தருணத்தில்
"கட்டிபிடித்து அனுப்பும் பழக்கம் எல்லாம் இல்லையா??"
என்ற என் வினாவிற்கு செல்லமாய் அடித்து நீ விடைகொடுத்த
அதே இடத்தில் நின்று கொண்டு நகர மறுக்கிறது என் உள்ளம்...
எனக்கான பேருந்தில் ஏறிக்கொண்டு
ஜன்னல் வழியே எட்டி எட்டி பார்த்துக் கொண்டு
இஷ்டமே இல்லாமல் பயணிக்க தொடங்குகிறது
உள்ளத்தை இழந்த என் உடல்...
அழகான தருணங்களை சிறை செய்வதற்காக
வாங்கபட்ட என் நிழற்பட கருவி கருவுகிறது...
கடவுளால் அழகாக படைக்கப்பட்டு இருப்பதையும்
மிக அழகாக காட்ட தன்னால் மட்டுமே முடிவதால்
தான் கடவுளுக்கும் மேலானது என்று...
அதர்மம் தலை எடுக்கும் போது எல்லாம் அவதரிக்கும் கடவுள்
காதலர் தினத்திற்கு பரிசு வாங்கும் அலுவலில் இருப்பதால்
ஆணவத்தை அடக்கும் பொறுப்பு என்னுடையதே ஆகிறது...
காதலர் சின்னமாம் தாஜ்மஹாலின் புகைப்படமோ
பனியால் மூடப்பட்ட அதிகாலை சூரியனில்
தங்க முலாம் பூசப்பட்ட தாஜ்மஹாலாய் ஜொலிக்க
திகைத்து போகிறேன் நான்...
சிற்பகலையில் சிறந்த மாமல்லபுரத்து புகைப்படமோ
பௌர்ணமி நிலவின் வெளிச்சத்தையும் உள்வாங்கி
பேச விடாத ஊமையாய் அடிக்கிறது என்னை...
என் இறுதி முயற்சியாய் உன்னை கொண்டு வந்து நிறுத்துகிறேன்
என் திமிர் பிடித்த நிழற்பட கருவி முன்...
சாதரண மாந்தரையே சகலரும் வியக்கும் படி படம் எடுக்கும் தனக்கு
தேவதை போல் இருக்கும் உன்னை தேவமங்கையாய் காட்டுவது
பெரிய விஷயமா என்று அசட்டையாய் படம் எடுக்கிறது..
சிறை செய்யபட்ட உன் அழகை கண்டு வியந்து
வெற்றி புன்னகை கொண்டு உன்னை நோக்குகையில்
திகைப்படைந்து நிற்கிறது என் நிழற்பட கருவி
கடந்த விநாடிக்கு இந்த விநாடி உன் அழகு இன்னும் கூடி இருப்பதால்..
பார்க்க பார்க்க பரவசமூட்டும் உன் அழகை சிறைபிடிக்க
இன்னும் எத்தனை முறை முயன்றாலும்
தோற்றுக்கொண்டே தான் இருக்க போகிறது
உன்னை உன்னை விட அழகாய் காட்டும் முயற்சியில்
என் நிழற்பட கருவி...
காரணம் என்று யாராலும் ஏற்றுக்கொள்ள முடியாத காரணத்துக்காக
உன்னுடன் சண்டையுடன் தொடங்குகிறது எனது விடியல்...
தவறு உன்னுடையதாய் இருப்பினும்
மன்னிப்பு கேட்கும் படலம் என்னுடையதாகிறது...
ஆயிரம் முறை உன்னிடம் மன்னிப்பு கேட்டு
உன்னுடன் பேசாத ஒரு நாளின் சோகம் உனக்கு புரிய
சோக ஸ்மைலியே சோகம் கொள்ளும் அளவு நிரப்பி அனுப்புகிறேன்
வரலாற்று காதல் கடிதங்களுக்கு இணையான என் குறுஞ்செய்தியை...
இன்று பார்த்து வட்டியில்லா கடன் தருவதாக அழைக்கிறாள்
வங்கி சகோதரி ஒருத்தி...
புரியாத மொழியில் பல முறை பேசுகிறான்
தவறுதலாக எனக்கு அழைக்கும் ஒருவன்...
என்றும் இல்லாமல் என் நலத்தை பற்றி விசாரிக்கிறான்
நெடு நாளைய பள்ளி நண்பன் ஒருவன்...
ஒவ்வொரு முறை கைபேசி ஒலிக்கும் போதும்
நீயாகத்தான் இருப்பாய் என்று ஆவலுடன் எடுக்கிறேன் நான்...
விடியும் வரை நீளும் என் இரவுகள் நீ இல்லாததாலோ என்னவோ
இன்று சூரிய அஸ்த்தமனத்திலேயே தொடங்க
கனவிலாவது உன்னுடன் பேச துயில் உறங்க தொடங்குகிறேன் நான்...
அதிகாலையில் எழுந்ததும் இருபத்தைந்து தவறிய அழைப்புகள்
உன்னிடம் இருந்து என பறைசாற்றுகிறது என் கைபேசி...
மறுபடியும் சண்டையில் தொடங்கிவிட்ட ஒரு விடியல்
மறுபடியும் சோக ஸ்மைலி துணை கொண்டு தீட்ட தொடங்குகிறேன்
வரலாற்று காதல் கடிதங்களுக்கு இணையான என் குறுஞ்செய்தியை...
